Barışın, kardeşliğin, dostluğun kalbinde bomba patlatıldı.

10.10.2015 sabahının ilk ışıklarında Türkiye Cumhuriyeti Ülkesinin Başkenti olan Ankara'nın göbeğinde kapkara bir günün sabahı…

Kara bir gündü.

An-Karanın ortasında barış sesini yükseltmek isteyenlerin kalbinde patlatılan bombalar günü. Bu kapkara haber kulaktan kulağa, dilden dile bütün insanlığın kalbinden geçti.

Bombalar barışın kalbinde patlatılmış. An- Kara’da can üstünde can, beden üzerinde beden bırakılmamış. Bombalar insanlığın kalbinden patlatılmış. Yaşam fonksiyonları sıfırlanmış.

Kan gölüne çevrilmiş sokaklar, can pazarı yaşanmış olan dört bir taraf. İnsan çığlıkları, parçalanmış bedenler. Feryatlar ölüme yükselmiş, gökyüzünde kapkara bulutlar, figanlar kopan can parçalarına. Can alıcı şeytanlar, can alıcı leş parçaları, kan emici vampirler pusu kurmuşlar insanlığın kalbinden. Çoluk, çocuğa, kadın, erkeğe…

Saniyeler içerisinde, evet adeta saniye aralıklarla insanlığın kalbinden iki tane bomba patlatıldı An-Kara’da. Onlarca mı yüzlerce mi ölü bedenler. Parçalanmış cesetler, küçücük parçalara ayrılmış tertemiz bedenler. Bir o kadar da yaralı masum bedenler. Tahribat ve parçalara ayrılmış insan organları. Gaye o dur ki yaşamın sebebi olan barışın kalbinden vurup noktalamak.

Saniyeler öncesinde patlatılacak olan bombaların öncesinde kaç gün boyunca oralarda saha çalışmaları yapmışlar acaba? Ayakta mı uyutulduk acaba? Ayakta mı kandırıldık acaba? Hani derler ya su uyur ama düşman asla uyumaz. Bizler barış isteyenler, kardeşlik, dostluk ve de huzur isteyenler olarak gafil mi avlandık yine. Anlam veremiyorum, anlamıyorum, anlaşılmıyoruz artık bunu anladım. Türkiye Cumhuriyeti Ülkesinin başkenti kapkara olan An-Kara’ya iki bomba düzeneği kurulsun, iki intihar bombacısı gelsin ve bombaları kursun ve de patlatılmaya hazır hale getirsin ve kimsenin haberi olmasın! Hiç kimsenin ne aklı, ne de mantığını almaz!

Anarşist olmanın en kolay yolu budur zaten. Koy bombayı git. Ya da gel bir canlı bomba ol, mazlum insanların kalbinde patlat sonra da otur izle. Çocuk mu ölmüş, barış isteyen mi ölmüş, kadın mı ölmüş, bir baba mı, oğul mu ölmüş kimin ya da kimlerin umurunda ki? Barış isteyen mazlumlar mı ölmüş, engelli mi ölmüş, fakir mi ölmüş kime ne ki? Evet! mantığı yok lakin şerefi de yok. İnsanlık öldürülüyor. Mazlumlar, barış isteyenler, kardeşlik isteyenler, dostluk isteyenler öldürülüyor. Hatta ve hatta paramparça ediliyorlar. İnsanlığın can güvenliği yok artık. Barış isteyenlerin yaşam hakları ellerinden böyle alınıyor. Mazlum insanların, barış isteyenlerin adeta yaşam hakları ihlal ediliyor. Ya bir bomba ile patlatırlar bedenleri, ya da susturmak için baskı kurarlar.

Ey insanlık!

Ey Vicdan sahibi yürekler!

Ey insanlıktan azıcık da olsa nasiplerini alan Muhammed Ümmeti!

Artık bir şeyleri görün. Artık oyunlara gelmeyin. Artık insanlığınızı görün, öğrenin. Artık zulümlere başkaldırın. Artık mazlumların, barış ve kardeşlik isteyenlerin ezilmesine başkaldırın. Tahriklere kapılmadan, insanca bir yaşam için mücadele ediniz. Vicdan sahibi insanlar olarak bu katliamı gerçekleştirenlerin, arkasında olanların ve de bütün lanetlenmiş olan işbirlikçileri yakalayıp en ağır cezaya çarptırılmaları için en üst derecede mücadele edilmesi gerekir. O kan emicileri yakalayıp, o dinsizlerin idam edilmesi gerekir. Evet! Yanlış duymadınız idam edilmeleri gerekir. Bu olaylarda parmağı olan her kim varsa ama bu şu değil her kim varsa bunun arkasında hepsinin iplerde sallandırmaları gerekir.

Bunu yapan lanetlenmiş vampirler, kan emici şeytanlar sandılar ki barışı bitirecekler. Bu o kadar kolay değildir. Barışın kalbine değil iki bomba tonlarca bomba koyup patlatsanız dahi yine ve yeniden o barış, kardeşlik ve huzur gelecek bu ülkeye. Bombaların patlatılmasında kanlı elleri bulunan şeytanlar hepinizi bu mazlum halkın dergahında yanacaksınız.Şeytanın askerleri, kan emici vampirler bu mazlum halk teslim olacak, patlatılan bombalara esir düşecek zannettiler. Ama anlamazlar ki her patlatılan bombaların sonucunda yine ve yeniden barış isteyen mazlumların daha çok ortaya çıktıklarını.

Bilir misiniz?

Kancığı vardır yamuk olanların, yancıkları vardır yardım edenlerin, bağcığı da gözleri kör edenlerin. Kalpler de dağcığı vardır içimizi mahfeden!

Neyin ve kimlerin cacıkları olmuş bombaları patlatan namusuz vicdandan yoksun şerefsizler? Neye ve de kimlerin köpekleri olmuşlar? Neye meze olmuşlar? Kimin ya da hangi köpeklerin çıkarlarına tereyağı olmayı kabul etmişler. Namusuz, şereften ve vicdandan yoksun, barış, kardeşlik ve huzur istemeyen kan emici köpekler hepiniz barışın ve de kardeşliğin sloganları arasında domuzlar gibi can vereceksiniz.

Barışın kalbini durdurmaya çalışan ölüm!

Ah ah be ölüm ah!

Ah be gülüm keşke bu denli kahpece gelmeseydin! Ah be iki gözüm içimiz kan ağlıyor. Bizler hepimiz biriz, hepimiz tekiz, hepimizi kalbimizden vurdun. Vurun ulan şerefsizler, adiler, köpekler vurun. Hepinizin soyu ve sopu barışın çığlıkları arasında kaybolup gidecektir. Barış, kardeşlik ve de huzur isteyenlerin biteceğini mi sanıyorsunuz, biter miyiz ulan şerefsizler, ulan insanlıktan nasiplerini almamış vicdansızlar! Yiter miyiz sandınız! Sizlerin o olmayan aklınıza gülerim, şaşar kalırım o aptalca zekanıza. Oysaki kahpece olur ölümler! Erkekçe değil, mertçe değil, sinsice olur ölüm! Adice…

 Kilolarca bomba yüklü çantalarla, lanetlenmiş kana susamış vampirler gelirler ve insanların canlarının ortasına bırakırlar kendilerini. İnfilak eder insanlık. Nereden bakmak isterseniz bakın lanet eder durursunuz bunu icra edenlere.

Onlarca can, onlarca beden, onlarca günahsız mazlum, yüzlerce barış isteyeni canlar; günahsız, sebepsiz bir şekilde vahşice katledildiler. Yüzlerce can paramparça oldular. Halaya tutunan gençlik, yaşlı bir baba, barış isteyen bir kardeş, huzur isteyen bir anne.  Terör ayırmaz kadını çocuğu. Bacaklar kopar, bedenler parçalanır, kollar eller…

Bedenler parçalanır, canlar gider, kanlar akar seller gibi, her yandan feryatlar kopar ta içten içe, sanırsınız ki yerler kaynıyor, gökyüzü kızıla boyanmış birazdan patladı patlayacak bir bomba gibi. Adres belli. Amaç barışın, huzurun ve de kardeşliğin kalbinden bombayı patlatmak. Kadını, erkeği, kızı, çocuğu, erkeği, Türk’ü, Kürd’ü, Müslüman’ı, İnsanlığı kalbinden parçalamak.

Hedef bütün insanlığı, bütün barış isteyenleri, huzur ve kardeşliği isteyenleri ortadan kaldırmak.

İnsanlık, vampirlerin ve kan emicilerin hedef tahtasında duruyor. Lanetlenmiş olanların bombaları, insanlığın kalbine isabet ediyor onlarca barış ve kardeşlik isteyenlerin. Can pazarıdır her taraf, kana bulanmış her yer. Kanlı an-karanın tablosunda lanetlenmiş bir resim bırakılmış. İnsanlık aranıyor, vicdan aranıyor. İnsanlık ölmüş. Vicdanlar körelmiş.

Bu ne öfkedir Allah’ım!

Aklım almıyor artık bir türlü. Bu ne zulümdür, bu ne gaddarlıktır. Akla izana aykırı bu cinayetler. Bu cinayetler, bu katliamlar, bu zulümler hangi çıkara ve de kimlere kar acaba? Kime, kimlere, hangi partiye, hangi lidere, hangi dinsize hizmet ya da neyin karşılığıdır bu cinayetler bu katliamlar?

Cinayetlerin, katliamların, barbarlıkların, zulümlerin biri bitiyor biri başlıyor. Nedir bu zulümler, nedir bu şeytanlıklar, nedir bu pislikler!

Başlarına karalar bağlanmış olan mazlum insanlar, barış isteyenler, kardeşlik ve de huzur isteyenler.

Bomba patlatan kan emiciler!

Kimlerin kölesi olmuşlar, kimlerin köpekliğini yaparlar anlamış değiller.

Ey lanetlenmiş şeytanlar!

Sizler mazlum halkların kalp gözlerine ne koyarsanız koyun hiçbir zaman, hiçbir şekilde hiçbir noktada barıştan kaçmayacaklar. Her daim barıştan yana olacaklar. Her daim bu mazlum halk ayakta olacak. Her şekilde ve de her nokta da bu halkın barış sesleri yükselecektir.

Bizler sabrediyoruz ve dua ediyoruz barış ve huzur için.

Her şeye rağmen her daim barış, kardeşlik ve de huzur içerisinde dimdik ayakta duracağız sonsuza değin.

An-Kara kanlı bugün, gözyaşlarımız çok, düşmanlarımızda!

Kahrımız da çok olmalı, birliktelik ve de beraberliğimizde!

Ölenlere Cenabı Allah’tan rahmet, yaralı kardeşlerimize acil şifa, yakınlarına ve barış isteyenlere sabır, bunu yapanlara da Allah'ın o derin ve de büyük olan lanetiyle lanetliyorum.

Zalimler ve lanetlenmiş işbirlikçileri İçin Yaşasın Cehennem!

“ Mehmet KIZILKAYA “